Ders Kitabı / Malzemesi / Önerilen Kaynaklar
Alemdar, Z. Y. & Aydınlı, S. (2011). Mimarlıkta Anlatı Olarak İmge. İTÜ Dergisi/A Mimarlık, 10(1),
83-94. Belardi, P. (2014). Why architects still draw. Z. Nowak (Trans.). The MIT Press. (Original work
published 2004, 2012) Berger, J. (2008). Ways of Seeing. London: Penguin. Bernard Tschumi Architects. The Manhattan transcripts. Burchill, L. (2011). In-between “spacing” and the “chôra” in Derrida: A pre-originary medium?. In H. Oosterling & E. Plonowska Ziarek (Eds.), Intermedialities, philosophy, arts, politics (pp. 27-37). USA: Lexington Books. Coates, N. (2012). Narrative Architecture. AD Primers. John Wiley & Sons Ltd. Demirbaş, Ö. (2000). Düşsel Mekan. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul. Fürüzan Aslan,Edanur Aslan,Atilla Atik.(2015).İÇ MEKANDA ALGI.İnönü Üniversitesi Sanat ve
Tasarım Dergisi. Fujimoto, S. (2013, 28 October). Every kind of architectural definition has an in-between space. Dezeen. Grosz, E. (2001). Architecture from the outside: Essays on virtual and real space. USA: MIT press. Güleç Solak, S. (2017). Mekân-Kimlik Etkileşimi: Kavramsal Ve Kuramsal BİR BAKIŞ, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 1, s.s. 13-36. Hertzberger, H. (2005). Lessons for students in architecture. Rotterdam: 010 Publishers. (Fifth revised edition). Kaymaz, S. (2006). Çağdaş Mimarlıkta Özne Üzerinden Aidiyet Okuması: Yersizlik. Arredamento Mimarlık. no.194, pp.108-115. Lefebvre, H. ([1967] 2020a). “Şehir Hakkı”. İstanbul: Sel Yayıncılık. Lefebvre, H. ([2014] 2020b). “Mekânın Üretimi”. İstanbul: Sel Yayıncılık. Lynch, K. ([1960] 2021). “Kent İmgesi”. İstanbul: İşbankası Kültür Yayınları. Öktem Erkartal, P. & Ökem, H. S. (2015). Mimari tasarımda dokunma olgusu ve dokunsal haritalamaya ilişkin bir alan çalışması. Megaron, 10(1), 92-111. Praglin, L. (2006). The nature of the “in-between” in DW Winnicott’s concept of transitional space and in Martin Buber’s das Zwischenmenschliche. Universitas, 2(2): 1-9. Yurttaş N.B. (2019). Mekansal Algı Kavramı Ve İç Mekan Tasarımı İlişkisi. Euroasia Journal Of Social Sciences & Humanities , Volume (6), Issue (1). Zevi, B. (1957). Architecture as space: How to look at architecture, translated by M. Gendel, New York: Horizon Press.
Dersin İçeriği
Arsa ve yazın (literatür) incelemeleri, işlev şeması ve programlama, insan öğesi ve sosyal faktörlerle başlayan bütüncül bir mimari tasarım hedeflenmektedir. Öğrenci işlev ve yapıyı dengeleme problemlerini çözerken çağdaş bilgi ve değer sistemlerine bağlı tasarım ve mimari tasarım kavramlarını da göz önünde bulundurmaktadır. Tasarlanacak projede doğal fiziksel çevre koşullarının (topoğrafya, iklim, peyzaj, manzara yönü vb.) ve yapay fiziksel çevre koşullarının (insan yapısı unsurlar, yapılı çevre dokusu, sosyal yaşam, vb.) dikkate alınması, tasarıma yansıtılması ve örgütlenmede bu verileri kullanması beklenmektedir. Mekânsal ölçüler, mekânsal ilişkiler, kullanışlılık konusunda bilgi edinmeyi gerektiren ve yaratıcılık isteyen işlevsel ağırlıklı konuyla birlikte öğrencinin kendi sınırlarını ve gerçekliğin sınırlarını zorlaması beklenmektedir.
Dersin Amacı
Belirli bir karmaşıklık ve mekân ilişkilerine sahip, öğrencinin yaratıcılığını sınırlamayacak düzeyde taşıyıcı sistem gereksinimleri olan projeler üzerinde çalışarak, biçim, işlev ve mekân ilişkilerine yönelik düşüncenin geliştirilmesi amaçlanmaktadır.
