Ders Kitabı / Malzemesi / Önerilen Kaynaklar
• Bilgin, İ., Mimarın Soluğu. İstanbul: Metis Yayınları, 2016.
• Boudon, P., Mimari Mekân Üzerine: Mimarlık Epistomolojisi Üzerine Deneme. Janus Yayıncılık, 2015.
• Corner, J., The Agency of Mapping: Speculation, Critique and Invention, 1999.
• Deleuze, G., & Guattari, F. A., thousand plateaus: Capitalism and schizophrenia. Bloomsbury Publishing, 1987.
• Deleuze, G., Sinema 1, Hareket-İmge. Norgunk Yay, 2014.
• Farelly, L., Mimarlıkta Sunum Teknikleri. Literatür, 2012.
• Foucault, M., Bu Bir Pipo Değildir. Yapı Kredi Yayınları, 2005.
• İnceoğlu, N., Eskizler: Çizerek Düşünme Düşünerek Çizme. Nemli Yayıncılık, 2012.
• Merleau-Ponty, M., Algılanan Dünya. Metis, 2005.
• Pallasmaa, J., Tenin Gözleri. İstanbul, YEM Yayın, 2011.
• Rattenbury, K. (Ed.)., This Is Not Architecture: Media Constructions. Psychology Press, 2002.
• Tschumi, B., The Manhattan Transcripts. 1994.
• Uraz, T. U., Mimar ve Temsil: Oyunda “Usta” veya “Kurban” olmak, ya da. Arredamento Mimarlık Tasarım Kültürü Dergisi, 2002.
• Wood, D., Maps Blossom in the Springtime of the State. Guilford Publications, 2010.
(Gerekli durumlarda haftalık okumalar ayrıca duyurulacaktır.)
Dersin İçeriği
Ders haftalık kuramsal okumalar ve uygulamalar aracılığıyla bir tartışma ortamı kurar, öğrencinin kendini ifade edebilmesi için alternatif yollar sunar. Söz konusu tartışmalar ışığında uygulamalar yapılır. Bu uygulamalar aracılığıyla farklı türden mimari anlatılar ve haritalamalar ile mekân, kent ve kentli ile kurulan mekânsal ve sosyo-kültürel ilişkiler sorunsallaştırılır, mekânsal ilişkiler öneriler üzerinden tartışılır.
Dersin Amacı
Bu ders öğrencilerin mimarlıkta mekân-zaman ve beden-mekân vb. ikili ilişkileri kuramsal olarak tartışabilmelerine; kentin fiziksel, sosyal, kültürel ve tarihsel katmanlarını çözümleyebilmelerine; bireysel ya da kolektif deneyimin mekânsal okumalara katkısını tartışabilmelerine; eleştirel ve yaratıcı bir bakış geliştirebilmelerine katkı sağlamayı hedeflemektedir. ‘İlişkisel pratikler’ ders kapsamında mimari ve kentsel tasarımda yaratıcı bir araç olarak kullanılan ‘haritalama’ yöntemi ağırlıklı olmak üzere özgün mimari anlatıların izini sürer.
