Ders Kitabı / Malzemesi / Önerilen Kaynaklar
E. Diez-O. Aslanapa, Türk Sanatı, İstanbul 1955. C. E.Arseven, Türk Sanatı, İstanbul 1984. D. Kuban, Anadolu-Türk Mimarisinin Kaynak ve Sorunları, İstanbul 1965. A. Altun, Ortaçağ Türk Mimarisinin Anahatları İçin Bir Özet, İstanbul 1988. A. Kızıltan, Anadolu Beyliklerinde Cami ve Mescitler, İstanbul 1958. S. Eyice, “Zaviyeler ve Zaviyeli Camiler”, İ.Ü. İktisat Fakültesi Mecmuası, 21/1-4, İstanbul 1963. O. Aslanapa, Osmanlı Devri Mimarisi, İstanbul 1988. Türkiye´de Vakıf Abideler ve Eski Eserler, C.I-V, Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları, 1983.
KUBAN Doğan.,Osmanlı Mimarisi,İstanbul:YEM Yayınları,2007.
ASLANAPA, Oktay., Osmanlı Devri Mimarisi, İstanbul 1986.
BARKAN, Ö.Lütfü., Şehirlerin teşekkül ve inkişaf tarihi bakımından Osmanlı İmparatorluğunda imaret sitelerinin kuruluşu ve işleyiş tarzına ait araştırmalar, İktisat Fakültesi Mecmuası, XXIII/1-2, (İstanbul 1962-63), s.239-296.
CEZAR Mustafa., Tipik Yapılarıyla Osmanlı Şehirciliğinde Çarşı ve Klasik Dönem İmar Sistemi, İstanbul 1985.
EMİR Sedat., Erken Osmanlı Mimarlığında Çok-İşlevli Yapılar : Kentsel Kolonizasyon Yapıları Olarak Zaviyeler I. Öncül Yapılar : Tokat Zaviyeleri, c.1, İstanbul 1994.
EYİCE, S., İlk Osmanlı devrinin dinî-içtimaî bir müessesesi : zaviyeler ve zaviyeli camiler, İ.Ü.İktisat Fakültesi Mecmuası, XXIII/1-2, (1962-1963), s.1-80.
Dersin İçeriği
Erken Osmanlı döneminde Anadolu’nun siyasal ve coğrafi yapısı, Erken Osmanlı dönemi mimarisi ile Anadolu Selçuklu dönemi mimarisi ve diğer beyliklerin mimarisinin karşılaştırması, Erken Osmanlı dönemi mimarisinin genel özellikleri, Erken Osmanlı döneminde malzeme anlayışı, Erken Osmanlı dönemi cami tipleri.
Dersin Amacı
Bu ders, öğrencilerin Anadolu Selçuklularının yıkılmasından sonra kurulan Anadolu beyliklerinden biri olan Erken Osmanlı Dönemi (14-15. yüzyıl) mimarisinin genel özelliklerini, en özgün yapı türlerinden biri olan camiler baz alınarak kavramalarını amaçlar.
